Hayatın önümüze koydukları,
Bizim hayattan beklediklerimiz!
Ne kadar zor değil mi? İkisini birbiriyle eşitleyebilmek. Hayata diş geçirebilmek.
Kimbilir belki de;
Hayatın önümüze koyduklarını beğenmeyip sürekli şikayet etmek, red etmek yerine, hayatın bize verdiği her şeyi istisnasız almak, onları kabullenmek gerek.
Yaşadığımız an dan kaçmaya çalışmak yerine, her an tamamen orada olup zamanın önümüze koyduğu her anı tatmak gerek.
Günleri birbirinin devamıymış gibi kabul etmek yerine, Her günü birbirinden bağımsız yeni bir hayatmışcasına yaşamak gerek.
Birincil amaç; mutlu bir hayat yaşayabilmekse eğer.
Bunun bir yolunu bulmak gerek.
27 Temmuz 2008
Haşim A.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder