Düşüncelerinle yaşamını nasıl etkilediğini fark etmeden, yaşamaya devam ediyorsun...
Kendine bakıpta göremeden, duyupta işitmeden...
Hep aynı düşüncelerin hapsinde, yaşamı sürekli tekrar ederken...
Yaşadıklarını tanımladığın o düşüncelerin, sadece geçmişle sınırlı olduğunu gözardı ederek herşeyi yargılıyor, tartıyor, karşılaştırıyorsun.
Peki ya gerçek!
Sence gerçek denilen şey hangisi?
Birşeyi ilk defa yaşadığında, içinde düşünce enerjin olmadan hissettiğin o ilk tanımsız duyusal an mı?
Düşüncelerinin ona bir anlam yüklediği zaman mı?
Sence, korkularını, endişelerini yaratan, sana hayatı sürekli frene basarak, eksik, yarım yaşatan hangisi?
Yaşadıkların mı?
Düşüncelerinin yaşadıklarına yüklediği o anlamlar mı?
Düşündün mü hiç?
Acaba hayatı ne kadar gerçek, ne kadar duyusal yaşayabiliyorsun?
Yaşayacaklarına ne kadar önyargısız, beklentisiz, bir sonuca ihtiyaç duymadan, birşeyler için çabalamadan yaklaşabiliyorsun?
Unutman gereken neleri, sürekli hatırlıyor?
Hatırlaman gereken neleri, sürekli unutuyorsun?
Farkında mısın?
Sen ancak düşüncelerin kadar özgürsün.
Kendine, hayatın sadece düşünebildiğin kadarını yaşatıyorsun.
Yaşamak, derken de...
Hayat her zaman senden, yaşanana dair senin cevabını beklese de.
Sen sadece, dünün duygu ve düşünceleriyle olan bitene kendi içinde bir tepki veriyorsun...
01 Ağustos 2009
Haşim Arıkan
Kendine bakıpta göremeden, duyupta işitmeden...
Hep aynı düşüncelerin hapsinde, yaşamı sürekli tekrar ederken...
Yaşadıklarını tanımladığın o düşüncelerin, sadece geçmişle sınırlı olduğunu gözardı ederek herşeyi yargılıyor, tartıyor, karşılaştırıyorsun.
Peki ya gerçek!
Sence gerçek denilen şey hangisi?
Birşeyi ilk defa yaşadığında, içinde düşünce enerjin olmadan hissettiğin o ilk tanımsız duyusal an mı?
Düşüncelerinin ona bir anlam yüklediği zaman mı?
Sence, korkularını, endişelerini yaratan, sana hayatı sürekli frene basarak, eksik, yarım yaşatan hangisi?
Yaşadıkların mı?
Düşüncelerinin yaşadıklarına yüklediği o anlamlar mı?
Düşündün mü hiç?
Acaba hayatı ne kadar gerçek, ne kadar duyusal yaşayabiliyorsun?
Yaşayacaklarına ne kadar önyargısız, beklentisiz, bir sonuca ihtiyaç duymadan, birşeyler için çabalamadan yaklaşabiliyorsun?
Unutman gereken neleri, sürekli hatırlıyor?
Hatırlaman gereken neleri, sürekli unutuyorsun?
Farkında mısın?
Sen ancak düşüncelerin kadar özgürsün.
Kendine, hayatın sadece düşünebildiğin kadarını yaşatıyorsun.
Yaşamak, derken de...
Hayat her zaman senden, yaşanana dair senin cevabını beklese de.
Sen sadece, dünün duygu ve düşünceleriyle olan bitene kendi içinde bir tepki veriyorsun...
01 Ağustos 2009
Haşim Arıkan
Fotograf: A Beautiful Mind
11 yorum:
aslında biraz müzik dinlemek için oturmuştum bilgisayar başın.uykuda tutmayınca,canım birşeyler okumak istedi ve yazını okudum.aslında gerçekten uykusuzluk sebebimi merak edip duruyordum,kendimi hayatın içinde hissedemeyiş sebebimi..
yazdıkların öyle güzel ışık oluyor ki bana..
-evet,diyorum.
evet,
olaya birde bu taraftan bak..
Görüşüm o ki üstâd;
Bir tek ben (biz) yok.Bu sebepledir ki olması gerekenleri olması gereken gibi yaşayamamamız.Uzaktan seyreden bir ben(biz),ve oynayan bir ben(biz).
kendi içinde tepki veren yaşayan ve pişman olan biz.uzaktan seyreden ne yapar ki bu durumda?.
Ya teslim olursun ya isyan edersin ya çeker gidersin.
Mükemmel bir anlatım okudum.
Sevgilerimle
Ahmet
Doğru söze ne denir?
Hepsi o kadar doğru ki.
Selamlar Haşim Bey:)
Yaşamak çoğumuz için içimizde olup bitmişe tepki vermek..
Yazdıklarınız kelimesine kadar doğru.Ve çok düşündürücü..
"Yaşayacaklarına ne kadar önyargısız bakabiliyorsun?"
Sanırım tam bana göre oldu :/
Çok güzel bir yazı..bayıldım.
Haşim beyy Yazılarınız öle güzzel ki bunu facebookta arkadaşlarımla paylaşmak istedim. Eğer bu paylaşımlara kızıyorsanız beni bilgilendirirseniz sevinir ve hemen kaldırırm:)....Sevgilerimlee
Şennur hanım, blogumunda en altında belirttiğim gibi, kaynağını belirttiğiniz sürece yazılarımı arkadaşlarınızla rahatlıkla paylaşabilirsiniz. Beğenileriniz için çok çok tşkler:))Sevgilerimle...
Teşekkür ederimmm Haşim bey...Yorum olarak altına kaynağınıda belirttimm......:)....Sevilerimle.....
Yorum Gönder