Hepimiz doğduğumuzda bir hiç değil miydik?
Büyüdük.
Hiçliğimizi bizi rahatlatan fikirlerle, inançlarla örttük.
İnsanlar tanıdık, ilişkiler yaşadık.
Yaşananları yaşanan da yok etmeyi beceremedik.
Geçmişi öldüremedik, hayatın kendisini yenilemesine bir türlü izin vermedik.
Anıları, hatıraları kolleksiyon yapar gibi zihnimizde sürekli biriktirdik...
Geçmiş ölmeden saf, masum kalabilir miydik?
Saflık olmadan bilgelikten bahsedilebilir miydik?
En bilge olduğumuz zamanlar neden çocuk olduğumuz zamanlardı?
Belki de hiç düşünmedik!
5 Eylül 2011
Haşim Arıkan
4 yorum:
ve biz onlar bize hangi ismi verdiyse o olduğumuza inandık..
ya ben fatma olsaydım ?
çok güzeldi tşkler...iyi geceler
Çok teşekkürler... İyi geceler...
Harikaymış..Elinize sağlık
Yorum Gönder