18 Kasım 2009

Her gün yeniden yaşıyorum...

Zaman değişiyor.
Ben değişiyorum.
Değişerek acaba kendimi mi inkar ediyorum?
Yoksa kendime daha mı çok yaklaşıyorum?
Ben kimdim?

Kim oluyorum?

Hayat hızla akıp gidiyor.
Ufak dokunuşlarla şekilleniyor.
Hatırlayamadıklarım mı tamamen eriyip, özüme karışıp beni ben yapıyor?
Yoksa izlerini yıllarca üzerimde taşıdıklarımla mı daha fazla ben oluyorum?
Neleri unutmalıyım, neleri hatırlamalıyım bilemiyorum?

Günü geliyor, yollar kesişiyor.
O karşıma çıkıyor. Fark ediyorum, seviyorum, sahipleniyorum, bağlanıyorum.
Gerçekten sevdiğim için mi onu sahipleniyorum?
Yoksa özgür bırakabildiğimde mi onu gerçekten seviyorum?
Özgür bırakmayı mı öğrenmeliyim, sahipleniyorsam sevmemeli miyim bilemiyorum?

Bugün, dün oluyor. Günler yavaş yavaş tükeniyor.
Her yeni günde yeni ilişkiler hayat buluyor. Birlikte deneyimler yaşanıyor, yaşanan deneyimler tanımlanıyor, düşünceye dönüştürülüp zihinlerde depolanıyor.
Düşüncelerim mi duygularımı yaratıyor?
Yoksa duygularım mı düşüncelerimi doğuruyor?
Düşünmeli miyim, hissetmeli miyim bilemiyorum?

Her gün yeniden yaşıyor, keşfediyor, öğreniyorum...

Her gün sanki yeniden doğuyorum...

17 Kasım 2009
Haşim Arıkan


Fotograf: The Double Hour

5 yorum:

beenmaya dedi ki...

tüm bu soruların üzerine hem hepsi hem de hiçbiri diyesim geldi...

Dalgaları Aşmak dedi ki...

her gün kendime daha çok yaklaşıyorum ...

kara kitap dedi ki...

değişerek kendimize daha çok yaklaştığımızı düşünüyorum.bugünkü ben dünkünden çok farklı çünkü o dünü yaşadı.yarınki ben de bugünden farklı olacak.çünkü bugünü kendine katmış olacak.

Emrah Ateş dedi ki...

değişen ben değil
dönüşen zaman
ölüm bile yetmiyor artık yaşadığımızı sanmaya
dostlar alıngan bir sahil pinekliyor
bir merhabayı bıçaklar gibi artık, tüm selamlaşmalar...

isimsiz dedi ki...

duygular nakış gibi işlenmiş dizelere...
kulağınıza fısıldayan iç sesleriniz yolunuza ışık tutmuş, yaşanmışlıkların edinimleri, geçmişin ayak izleri ve bir de hayallerinizin armonisi eşliğinde; dünden, bugüne ve bugünden an'a uzanan...
dokunaklı bir melodi gibi güzel bir yazı çıkmış ortaya...
kaleminize ve yüreğinize sağlık