Dokunamadığım noktalardan mı geliyor yaşamın anlamı?

Yalnız olduğum geceler de düşünüyorum;

Sadece kalp atışlarımın eşliğinde ruhumun derinliklerinde neler hissettiklerimi,

Kendime sorduğum soruları,
Her sorunun, bir sonraki soruyu doğuran cevaplarını,
 
Hayatın anlamına düşünüyorum,

Bir hayat nasıl yaşanırsa layıkıyla yaşanmış sayılacağını,
Bir hayatın keşke ile başlayan cümlelere hiç ihtiyaç duymadan yaşanıp, yaşanamayacağını,

Geldiğim her yol ayrımında yaptığım seçimleri düşünüyorum,
Hangi seçimlerin amaçlarımı gerçekleştirmeme yardım ettiğini, 

Hangi seçimlerin beni amaçlarımdan uzaklaştırdığını,

Ve benim onları neden seçtiğimi!
 
Duyguları düşünüyorum!

Onların nasıl tatmin edilebileceğini? 

Bir insanın onları yoğun bir şekilde, tadına vara vara nasıl yaşayabileceğini,
Koşulsuz bir sevginin nasıl yaşanabileceğini,
Gerçek mutluluğa ulaşmak için bir çaba gerekip, gerekmediğini,

Acının nasıl sahiplenilebileceğini, yüreğinde ince bir sızı bırakmadan onunla nasıl vedalaşılabileceğini.
 
İnsanın yaşadığı her deneyim sonrası zihninde biriktirdikleriyle kendini nasıl da olmak istemediği bir insana dönüştürdüğünü düşünüyorum…

Hayatı dolu, dolu yaşamama engel olan düşünceleri zihnimden silebildiğim, zihnimin dışına taşıp, evrenin sonsuz olasılıklar denizine karışıp, kendimi, kendimden rahatsızlık duymadan kucaklayabildiğim, özgürleştiğim o an’ı hayal ediyorum.

İnsana yaşam’dan daha büyük bir ödülün verilip verilemeyeceğini, yaşamla ödüllendirilmiş olmanın zaman içinde unutulan coşkusunu, ne zaman, nasıl yitirdiğimi fark etmediğim hayattan keyif alma yeteneğimi!
 
İçinde yaşadığım düzenin benden çaldığı, keşkelerin, korkuların altına gömerek benden sakladığı şeyi hatırlamaya çalışıyorum.

Benimle birlikte doğan, sadece bana ait olan, ne öğretilir, ne de başkaları tarafından bana verilebilir olan şeyi.
Masumiyeti(mi).En doğal, en saf, en duru, en yalın halimi...
 
Oynamaya çalıştığım hayat isimli oyunu, zihnimin kriterlerine göre kazanmam gerekip gerekmediğini düşünüyorum.

Zihimdeki verilere göre zaman zaman kaybettim yanılgısına düşsem bile, bu yaşamda hissettiklerimle, gerçekleştirdiklerimle, keşfettiklerimle kazananın aslında ben olduğumu...

Haşim Arıkan

Fotoğraf: Unsplash / Lucas Andrade