Hayatı yaşarken gerçek bir insan olmayı başarabiliyor muyum?

Acaba insan olmanın ne demek olduğunu ne kadar biliyorum?
Hayatımı yaşarken gerçek bir insan olmayı başarabiliyor muyum?

Ne tuhaf değil mi?

Aslında hepimiz insan olarak hayata gözlerimizi açıyoruz.
Ama insan olmayı, insan olmanın ne demek olduğunu ancak yaşarken öğreniyoruz.
Hayatın içine karışıp, diğer insanları izleyerek keşfediyoruz, kendi gerçekliğimizin farkına varmamış olduğumuz parçalarını, kendi kör noktalarımızda olanları, insan olmanın değişik hallerini, bir insanın sahip olduğu farklı potansiyelleri, zenginlikleri…

Farkına vardığımız bazı duyguları reddediyor, bazı düşünceleri düşünmekten kaçıyoruz.
Kendi sınırlarımızı kendimiz çiziyor, kendi kurallarımızı kendimiz koyuyor, zihnimizdeki yargıcı kendimiz yaratıp, onun uygulayacağı yasaları biz belirliyoruz.
Hepimiz fabrika ayarlarımızı kendimiz bozup, değiştiriyor, bazılarını kullanıma kapatırken, bazılarına erişim için kendimize izin veriyoruz.

Farklı coğrafyalarda, farklı çatıların altında, farklı bedenlerde, farklı gerçeklik derelerinde yaşayıp, farklı üsluplarla kendimizi ifade ederek, birbirimizle ilişkiler kuruyor, kurduğumuz bu ilişkiler aracılığıyla birbirimizi insanlaştırıyor, birbirimizi insanlıktan çıkarıyoruz. Birbirimizi yaratıp, birbirimizi yok ediyoruz. Birbirimize en büyük acıları yaşatıp, birbirimizi şifalandırıyor, iyileştiriyoruz…

Kendimizi birbirimizden bağımsız parçacıklarmış gibi düşünsek de, hayatın dalgalarını birlikte oluşturuyor, nasıl gerçek bir insana dönüşebileceğimizin yollarını birlikte arıyor, birlikte keşfediyoruz…

Gerçek bir insana dönüşmeden, birbirimize bir türlü sahip çıkamıyoruz…

Haşim Arıkan