Neden itiraf edemiyorum ben kendime?

Düşünüyorum!

“Ben” diye etrafıma gösterdiklerim acaba yüzde kaçım benim?

Cesaret edip de gösteremediğim daha ne kadar var geride?

Yüzde kaç gerçeğim ben?

Sahip olduğum duyguların acaba yüzde kaçını kullanmak için kendime izin veriyorum?

Kendime hayatın yüzde kaçını yaşatıyorum?

Yüzde yüz kendim olarak yaşamak için yeterince cesaretim mi yok? 

Yüzde yüz kendim olarak yaşama riskini mi göze alamıyorum?
Yeterince iyi olmadığımı düşündüğüm için, reddedileceğimden, sevilmeyeceğimden, terk edileceğimden mi korkuyorum?
Beni avuçlarında tutan alışkanlıklarıma, bağımlılıklarıma mı karşı koyamıyorum?
Yoksa kendimi gerçek diye inandırdığım, sahtelikleri kaybederim korkusu mu beni böyle basiretsiz bırakıyor.

Düşününce ne tuhaf bir durum aslında bu yaşadığım!

Kendim olmanın bana yaşatacağı o büyük heyecan, coşku, mutluluk yerine, sürekli olması gerektiğini inandığım şeyler için çabalıyorum!

Yüzde yüz kendim olmak yerine, olmam gerektiğine inandığım kişi olmaya çalışıyorum !
Bana dayatılan kopya bir yaşamı, özgün hikayesi olan mutlu ve yaratıcı bir birey olmaya tercih ediyorum!

Neden bana öğretilen çaresizlik duygusuna karşı koymayıp, uzanıp alınmamış, tatmin edilmemiş duygular düzeyinde yaşamaya devam ediyorum?
Neden kurtulmak için hiç çaba sarf etmiyorum, zihnimdeki yargıcın, beni sürekli kısıtlayan o yasaklarından, sınırlarından, kurallarından, senaryolarından?

Neden itiraf edemiyorum ben kendime?

Yaşamak için doğduğum hayatın böyle bir hayat olmaması gerektiğini!
Yürüdüğüm bu kalabalık, ana yolu, risksiz, bildik ve kolay olan olduğu için benim tercih ettiğimi!
Kendi ışığımın, öz benliğimin bana yetmeyeceğine inandırıldığım için sürekli birilerinin peşinden gittiğimi!

Kendimi, yaşadığım hayatı, inandığım düşüncelerin bana yaptırdıkları seçimlerle, an be an benim şekillendirdiğimi, benim inşa ettiğimi.

Bir gün kendimi ikna edip, inandığım düşünceleri değiştirebilirsem, 

Yaptığım seçimlerin ve yaşadığım hayatın da değişeceğini.

Ve kendime bambaşka bir hayat yaşatabileceğimi!

Haşim Arıkan

Fotoğraf: Unsplash / Engin Akyurt