Her şeyi çok iyi tanımak, bilmek bir tuzak olabilir mi?

Hiçliğe uyandım bu sabah.

İzin vermedim zihnimin bugün bana dokunmasına.
Bensiz, dünsüz, sakin bir gün yaşamak istedim kendimle ile baş başa.



Hiçliğe iyice sokuldum bu sabah.


Ne zihnimin her şeye uygun nedenlerine bulaştım.


Ne de neden olabilecek bir şeylere kapıldım.


Bugün geçmişin o ağır, tozlu perdesinin arkasından, korkarak, saklanarak bakmadım hayata.


Zihnimin sürekli kulağıma fısıldadıklarının yerine, sadece duyularımı kullandım.



İsimsiz, tanımsızdı bugün her şey.


Onları,
İlk defa gördüm,
İlk defa duydum,


İlk defa kokladım,
İlk defa hissettim,

Onlara sanki ilk defa dokundum.



Meğer aradığım her şey,
hiçliğin içinde gizliymiş!

Bugün anladım…
 
Haşim Arıkan

Fotoğraf: Unsplash / Vasily Nemchinov