10 Ekim 2012

Başkayı görerek başkalaşan zihnimiz...



Nedense, izleyiciyiz hep.
Sadece izliyoruz,dinliyoruz olanları.
Hep dışındayız değil mi oynanmakta olan oyunun?
Bilerek, isteyerek oyunun dışında bırakıyoruz kendimizi.
Sadece gözlemliyoruz !

Kafa karışıklığımızı hep başkalarının söyledikleriyle bastırmaya çalışıyoruz!
Her şey sanki bir alışkanlıktan, aynı yalanın hep birlikte tekrarından ibaretmiş gibi.

Yaratıcı olma kapasitemiz, düşünsel özgürlüğümüzü koruma isteğimiz, hayattan keyif alma yeteneğimiz, bu yüzden mi azalıyor acaba sürekli? 

20 Nisan 2012
Haşim Arıkan

1 yorum:

Sis dedi ki...

Öyle bir kaosu gözlemliyoruz ki biz özellikle Türkiyede yaşayanlar, bırakın yaratıcılık,yaşama isteği,social suicidial diye psikiatride olan bir yere doğru gidiyoruz bence.