5 Kasım 2009

Bu aralar...

Biraz dalgınım bu aralar.
Sabahları ayna da kendimi bile fark edemiyorum.
Ona, onu sevdiğimi söyleyemiyorum.
Bu aralar nedense hep kapatılmamış kapılara takılıyorum.

Biraz huzursuzum bu aralar.
Kendimle uğraşıp duruyorum.
Tutamadığım sözlere, yaşayamadığım hayallere, açmadığım kapılara kızıyorum.
Bu aralar nedense kendime, kendimi bir türlü beğendiremiyorum.

Biraz hüzünlüyüm bu aralar.
İçimdeki o azaltamadığım acıları, iyileştiremediğim yaraları, dökemediğim gözyaşlarını hissediyorum.
Olabilecekken olamamışları takılıp kalıyorum.

Unuttuğumu sandığım ne çok şey hatırlıyorum bu aralar.
Sanki elimde bir terazi, onları tek tek elden geçiriyorum.
Terazinin bir kefesine istediklerimi, hayallerimi,
Diğer kefesine kabullendiklerimi koyuyorum.
En sonunda hangisi ağır basacak ben de bilmiyorum.

04 Kasım 2009


5 yorum:

Dalgaları Aşmak dedi ki...

açık bir denizin ortasında bütün kaslar tükenene kadar yüzmek, yüzmek, yüzmek ve son bir kez ufka bakıp kendini derinliklere salıvermek kadar çaresiz bir eylemdir.
yapılacak her şeyi yapmışsınızdır gücünüz ölçüsünde. yardım beklemiş, alamamışsınızdır. sizi kaldıracak sandığınız her hamle sizi dibe çeken bir dalgaya dönüşmüş, sizi karaya götüreceğini umduğunuz her akıntı daha da açığa sürüklemiştir. geçen her an, ufukta kızaran güneş, sonun giderek yaklaştığı anlamına gelmektedir ve bilirsiniz. ve son ışık hüzmesiyle beraber kayıp gidersiniz. çünkü düşmüşsünüzdür bir kere, sonunuz budur, bilirsiniz. kabullenirsiniz

Parpali dedi ki...

Kendimi buldum bu satırlarda. İçimdeki huzursuzluk ortaya saçıldı.
Elinize sağlık.

Bettra dedi ki...

Aynada başka içinde başka birini görür bazen insan. Aslında doğru da görür. Hangimizin içindeki "ben"le, aynadaki "ben"i aynı ki? Beğendikleri, sevdikleri, sahip oldukları, arzuladıkları, planlayıp hayata geçirdikleri ne zaman aynı olabildi ki?
Sadece bazen öyle anlar oluyor, insan hayattan, kendinden ve her şeyden o kadar sıkılıyor ki yüzüne gülen bir maske takmaya mecali kalmıyor. Ve tükenen umutlarıyla aynaya baktığında her şeyi olduğu gibi görüyor...

Sevgiler,
Bettra.

sadeceselin dedi ki...

En sonunda hangisi galip gelecek bilmiyorsun. Ama bir gün öyle bir zaman dilimi hayatını esir alır ki o an şeytan mı galip yoksa sen mi? iyinin iyi, kötünün kötü olduğuna kim karar veriyor? biz mi? yoksa o yüce güç mü? biz nereden bilebiliriz. inan şu an bir çok insan aynaya küskün, gördüklerine düşman ve yaşadıklarına isyankar ama nedenini hiç sorguluyorlar mı? Allah sevmediği kulla uğraşır mı? Yaradan'dan gelen her şey POZİTİF (:

Evren dedi ki...

yine mi haşim yine mi...