18 Aralık 2008

Sence, bir gün başarabilir mi?

Kendine karşı, sürekli evde yoku oynamaktan hala yorulmadın mı?
Karşılaşmamak için sürekli kendinden kaçmaktan hala usanmadın mı?
Kim olduğunun sorumluluğunu almak, gerçekten bu kadar zor mu senin için?
Hayat sana, sürekli hakkında bilmediklerini anlatmak için çabalarken, körleşip, görmediğin yanlarını sürekli gözlerinin önüne sererken, üç maymunu oynamaktan hala bıkmadın mı?
Hangi çukurlara sürekli düştüğünü, hangi çukurlar konusunda zamanla uzmanlaştığını, hangi çukurları kendine senin kazdığını, öğrenmeden, acaba oynadığın senaryo farklılaşır mı?
Sence,
İnsan hayatı boyunca yaşamın ona vermek istediği şeyleri almayı red ederek, kendi hakkındaki gerçeği hiç öğrenmeden yolun sonuna kadar gidebilir mi?
Sürekli aynı ilişkileri yaşamaktan, aynı sorunlarla uğraşmaktan, hep aynı senaryoyu farklı, farklı kişilerle oynamaktan bir ömür boyu keyif alabilir mi?
Kendinden yansıyan filmin görüntülerini, ekranı kazıyarak değiştirmeyi, bir gün başarabilir mi?

18 Aralık 2008
Haşim A.

4 yorum:

Brajeshwari dedi ki...

bu soruları herkes soruyor kendine bence.Ama yöntem bulmakta zorlanıyor.Herkese göre farklı reçete olabilir tabi.Muhim olan sorgulamak diyebilirsiniz..Ama bence insanlar çözüm için yöntem bulamadıkça, fazlasıyla sorularla yaşıyor sadece..

MeaCulpa dedi ki...

Kabul ve şükürdür belki de o bir türlü bulamadığımız çözüm.Ne dersiniz? Belki kim olduğumuza, hayatımızda neler olacağına biz karar veremiyoruz ama hayatımızın nasıl olduğuna biz karar veriyoruz değil mi? Sevgilerimle:))

sufi dedi ki...

Belki de kim olduğumuza, kim olacağımıza anne karnından doğduğumuzda yıldızların açıları karar verdi?Belki de yaşanılan ve sorgulanan her şey bir öğreti insan olmamız yolunda! Belki de gerçekten tiyatro sahnesindeyiz ve rollerimiz önceden yazılmış o ünlü senaristçe!Neden olmasın?Sevgilerimle. dilek

MeaCulpa dedi ki...

Eğer anlattığın bu masal doğru ise, rolümüzün tadını çıkarmak, rolün hakkını vermek gerekiyor elki de . Sevgilerimle:))