23 Ağustos 2008

Artık aramıyorum...

"Artık aramıyorum! "
Bu cümle, acaba içinde sır barındıran sihirli bir cümle, olabilir mi?

Artık aramıyorum!

Bir düşünün.
Neleri arayıp duruyoruz acaba hayatımız boyunca?
Nelerin peşinden sürüklenerek tüketiyoruz koskoca bir ömrü?
Aşk?
Sevgi?
Mutluluk?
Huzur?
.....

Peki sonunda ulaşabiliyor muyuz acaba bu aradıklarımıza?

Nasıl bir duygu sizce aramak?
Nasıl hissediyorsunuz kendinizi bir şeyleri ararken?
Hele bir de süre gitgide uzarsa!
Telaş?
Gerginlik?
Stres?
Endişe?
.........

Söylendiği gibi herşey hayatın içinde gizliyse eğer, neden aradığımız da göremiyoruz, bulamıyoruz onları?
Ararken ki gerginliğimiz mi, onlar hayatın içinden bize gülümserken, bize onları fark ettirmeyen? Ya da yaşadığımız stres mi, hemen yanıbaşımızdalarken bize onları hissettirmeyen?
Yoksa telaşımız mı, onlar önümüzden geçip giderken bizim onları görmemizi engelleyen?

Artık aramıyorum...

Tüm kalbimle, bütün yüreğimle, sadece istiyorum. Sakin, telaşsız, endişelenmeden yaşadığım da, onların da bana kendilerini, hayatın içinden gülümseyerek göstereceğini artık biliyorum.

06 Eylül 2007
Haşim A.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

bende artık aramıyorum. gülümsüyorum :)