17 Temmuz 2008

Yoksa ben mi?

Yanlış bir yola girdiğiniz oldu mu hiç?
Büyük güçlüklerle yolun en sonuna geldiğinizde o yolun aslında sizin yolunuz olmadığını fark ettiniz mi hiç?
“Hayatta en büyük trajedi, bütün hayatınızı peşinde gittiklerinizin doğru olmadığını görmeye harcamaktır.” demiş Henry David Thoreau.

Düşünüyorum.
Kimdir acaba böyle bir durumda sorumlu olan?
İnandığı yanlış yolda sonuna kadar gitme cesaretini gösterebilen mi?
Yürüdüğü yolun yanlış yol olduğunu bilmesine rağmen, bildiği, kendini güvende hissettiği tek yol o olduğu için ısrarla onda yürümeye devam eden, tanımadığı yollara girme cesaretini gösteremeyen mi?
Gittiği yolun doğru yol olup olmadığını hiç incelemeyen mi?
Kendine yol diye hep başkalarının yollarını seçen mi?
Yürüdüğü yolu kaynağı tamamen kendisi olan, duygu ve düşünceler ile hiç test etmeyen,
Kendine karşı dürüst olmayan,

"Ben" mi?

17 Temmuz 2008
Haşim A.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

İnsan bazen seçtiği yolun yanlış olabileceğini hisseder içinde bir yerlerde...ama yine de o yolda yürür...İnanır çünkü o yolda yeni güzellikler keşfedebileceğine...Yolun sonunda umduğunu bulmak değildir zaten mutlu eden, yol boyunca tadılan yeniliklerdir...

MeaCulpa dedi ki...

Yolculuktan keyif alabiliyorsak, o yolda yeni güzellikler bulacağımıza inanıyorsak ve buluyorsak, bu duygularımızda, düşüncelerimizde kendimize dürüstsek bence kesinlikle doğru yoldayızdır. Size katılıyorum kesinlikle yolun sonu değil seyahatin kendisidir bize mutluluğu getirecek olan. Onun için gittiğimiz yol önemli. Ondan keyif alıp almadığımızı sorgulamamız çok önemli. Bence:)) Sevgilerimle