1 Nisan 2008

Zamane Dünya

Ben artık benden bile önce keşfedilir olmuşum da yokmuş haberim.
Dilimi sustursam da konuşur dururmuş meğer benim biçare bedenim.
Gizlediğimi sanarken ortalığa saçılır olmuş bütün hislerim.
Madem öyle, çekinmeyin gelin vurun yüzüme, söyleyin bakalım ben bugün ne haldeyim.

Sormasın kimse bana bundan sonra nasılsın diye.
Sordurmayın bana bunu boşuboşuna kendi içime.
Rahatsız etmeyin beni neden böyle keyifsizim diye.
Biliyorsunuz ya, siz söyleyin nedenini çekinmeyin gelin vurun benim yüzüme.

Nedense hep daha kolay gelir insana sormak yerine hakkında fikir yürütmek.
Neticede hepimiz insanız değil mi, bizbize benzeriz sormaya ne hacet!
Yoktur birbirimizden farkımız.
Belki de birbirine benzeyen bizler değiliz, birbirine benzeyen şey tekrarladığımız hatalarımız.

31 Mart 2008
Haşim A.

1 yorum:

Su dedi ki...

bu satırlar kokkutuyor beni,kendimle karşılaşır gibi..