28 Ağustos 2007

Ne olur bunu bana yapma....

Yapma bunu bana.
Yaşadığımız onca güzel şeyin hatırına bana bunu yaşatma.
“Yaşandı ve bitti artık” diyorsun ama sensiz kalmama bir türlü izin vermiyorsun.
Görmüyor musun?
Sensizliğe alışmaya çalışıyorum.
Anlamıyor musun?
Yüreğim acıyor, nasıl gitgide küçülüyorum.
Hissetmiyor musun?
Seni nasıl deliler gibi özlüyorum.
Neden, evde nereye baksam, sen de oradan bana bakıyorsun?
Neden, hala her gece yatağımızın sana ait olan sağ tarafından bana gülümsüyorsun?
Neden, dinlediğim her şarkının içinden sürekli sen çıkıyorsun?
Neden, hala seni düşünmemi istiyorsun?
Lütfen bana bunu yapma.
Dolaşma artık bu evin içinde.
Dokunma ne olur hiç bir şeye.
Evde nefes bile alsam, neyi koklasam, hala buram buram sen kokuyorsun.
Ne olur daha fazla saklanma.
Ya gel yeniden yanıma, ya da beni tamamen terket.
Artık sensizliğe alışmak.
Sensizliğimi sensiz yaşamak istiyorum.

28 Ağustos 2007
Haşim A.

Hiç yorum yok: